Stan akustyczny środowiska
Uwarunkowania akustyczne wynikające z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i innych dokumentów prawa miejscowego
Całkowita powierzchnia terenów objętych obowiązującymi planami zagospodarowania przestrzennego wynosi ok. 21,0 km2, co stanowi około 16% obszaru Rzeszowa.
Zgodnie z polskimi przepisami ochroną akustyczną objęte są tzw. obiekty oraz tereny wrażliwe na hałas, dla których ustala się wartości dopuszczalne poziomu hałasu.
Dopuszczalne wartości poziomów hałasu określa Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (t.j.: Dz. U. 2014 r., poz. 112). Wartości dopuszczalne określa się dla różnych rodzajów wskaźników:
- LDWN i LN – wskaźniki stosowane do prowadzenia długookresowej polityki w zakresie ochrony przed hałasem,
- LAeqD i LAeqN – wskaźniki stosowane do ustalania i kontroli warunków korzystania ze środowiska w odniesieniu do jednej doby.
W tabeli poniżej zebrano wartości dopuszczalne dla wskaźników wykorzystywanych do opracowania strategicznych map hałasu.
Tabela nr 1. Dopuszczalne poziomy hałasu w środowisku powodowanego przez poszczególne grupy źródeł hałasu, z wyłączeniem hałasu powodowanego przez starty, lądowania i przeloty statków powietrznych oraz linie elektroenergetyczne.
L.p. |
Rodzaj terenu |
Dopuszczalny długookresowy średni poziom dźwięku A w dB |
|||
Drogi lub linie kolejowe |
Pozostałe obiekty i działalność będąca źródłem hałasu |
||||
LDWN przedział czasu odniesienia równy wszystkim dobom w roku |
LN przedział czasu odniesienia równy wszystkim porom nocy |
LDWN przedział czasu odniesienia równy wszystkim dobom w roku |
LN przedział czasu odniesienia równy wszystkim porom nocy |
||
1 |
a) strefa ochronna „A” uzdrowisk b) Tereny szpitali poza miastem |
50 |
45 |
45 |
40 |
2 |
a) Tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej b) Tereny zabudowy związanej ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży c) Tereny domów opieki społecznej d) Tereny szpitali w miastach |
64 |
59 |
50 |
40 |
3 |
a) Tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i zamieszkania zbiorowego b) Tereny zabudowy zagrodowej c) Tereny rekreacyjno wypoczynkowe d) Tereny mieszkaniowo usługowe |
68 |
59 |
55 |
45 |
4 |
Tereny w strefie śródmiejskiej miast powyżej 100tys. mieszkańców |
70 |
65 |
55 |
45 |
Wartości dopuszczalne zależą od rodzaju terenu, charakteru mierzonego hałasu oraz okresu odniesienia. Rodzaj terenu określa się na podstawie zapisów w miejscowym planie zagospodarowania terenu.
Zgodnie z Art. 115 Ustawy POŚ „W razie braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, oceny czy teren należy do rodzajów terenów o których mowa w art. 113 ust. 2 pkt. 1 właściwe organy dokonują na podstawie faktycznego zagospodarowania i wykorzystywania tego i sąsiednich terenów”.
Należy zaznaczyć, że zapisy w aktualnych planach zagospodarowania przestrzennego są często niejednoznaczne i występują przypadki, w których ten sam obszar ma kilka zróżnicowanych funkcji. Zgodnie z Art. 114 ust. 2 Ustawy POŚ jeżeli teren może być zaliczony do kilku rodzajów terenów, o których mowa w art. 113 ust. 2 pkt 1, uznaje się, że dopuszczalne poziomy hałasu powinny być ustalone jak dla przeważającego rodzaju terenu.
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 1 lipca 2021 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych ujętych na strategicznych mapach hałasu, sposobu ich prezentacji i formy ich przekazywania (Dz. U. z 2021 r., poz. 1325) poprzez mapę terenów objętych ochroną akustyczną rozumie się „mapę terenów objętych ochroną akustyczną przedstawiającą granice terenów, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy POŚ, wraz z przyporządkowanymi im dopuszczalnymi poziomami hałasu wyrażonymi wskaźnikami LDWN i LN, wynikającymi z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i innych aktów prawa miejscowego wydanych na podstawie art. 118b i art. 135 ustawy POŚ lub z faktycznego zagospodarowania terenu, o którym mowa w art. 115 ustawy POŚ”.
Na potrzeby Strategicznej Mapy Hałasu opracowano warstwę terenów o ustalonych poziomach dopuszczalnych z uwzględnieniem zapisów w planie zagospodarowania przestrzennego. Dla terenów, dla których brak jest planu zagospodarowania przestrzennego, wartości poziomów dopuszczalnych określono na podstawie zapisów w studium zagospodarowania przestrzennego oraz mapy faktycznego użytkowania terenu, zgodnie z danymi dostarczonymi przez Zamawiającego.