Podsumowanie i wnioski

Głównym źródłem hałasu, kształtującym klimat akustyczny na terenie miasta Rzeszowa, jest hałas drogowy, który generuje największą liczbę przekroczeń dopuszczalnych poziomów hałasu. Hałas pochodzenia kolejowego oraz przemysłowego stanowią drugorzędne źródła, które praktycznie nie generują przekroczeń, a ich zakres oddziaływania ogranicza się do ich bezpośredniego otoczenia.

W strefie „złych” warunków akustycznych w obrębie miasta Rzeszowa, zagrożonych długookresowym hałasem drogowym (L_DWN) oraz hałasem drogowym w porze nocnej (L_N) znajduje się ok. 100 lokali mieszkalnych, zamieszkanych przez ok. 300 mieszkańców.

Na obszarze o „złych” i "bardzo złych” warunkach akustycznych zagrożonych hałasem kolejowym oraz hałasem przemysłowym nie znajdują się żadne lokale mieszkalne oraz mieszkańcy zarówno dla wskaźnika długookresowego (L_DWN), jak i wskaźnika dla pory nocnej (L_N).

Szacunkowa liczba mieszkańców oraz lokali mieszkalnych eksponowanych na długookresowy hałas pochodzący od ruchu kołowego oceniany wskaźnikiem L_DWN wyższym niż 55dB wyniosła 89500, co stanowi ok. 50% ludności zamieszkałej w Rzeszowie. W przypadku średniego poziomu dźwięku w nocy (L_N) w wysokości 50dB wartości te wynoszą 41400 mieszkańców (ok. 25% ludności). Należy zaznaczyć, iż w odniesieniu do wartości dopuszczalnych liczba ludności narażonej na ponadnormatywny hałas określony wskaźnikiem L_DWN wynosi ok. 12%, zaś w przypadku wskaźnika L_N – ok. 4% ludności zamieszkałej w Rzeszowie.

Wykonana Strategiczna mapa hałasu jest dokumentem strategicznym określającym stan istniejący, na podstawie którego zostanie opracowany Program Ochrony Przed Hałasem. Zebrane dane umożliwią opracowanie kolejności działań ograniczających liczbę mieszkańców narażonych na ponadnormatywny hałas.